Hani bazı insanlar vardır, yanlarındayken her şey daha güzel gelir, an daha uzun,rüzgâr daha tatlı, ekmek daha lezzetli olur. Sık sık 'oh' der,şükreder ,memnun olurlar.Ne benzersizdir birliktelikleri. Öyle birinin yanındayken nasibini alır, "hakikaten bugün bulutlar ne güzel "der, farketmeden farkında hale geçersin.

Of çekilecek şeyler bitmiyor,liste uzadıkça uzuyor,her gün yeni bir haber daha fil gibi oturuyor göğsümüze. Of da pek tabi oh kadar insanı gerçek ve doğal. Peki büyük müdür kötü iyiden ?Keyfimizi bir anlık kaçıran of eksiltir mi guzel ggeçen koca bir günü ?Oh hükmen galip olmalıyken neden zafer turu atan hep Of olsun ki?

Işte tam da burada iş başa düşüyor. Insan tüm tercih ve kararlarından sadece kendisi sorumludur. Bu seçim özgürlüğü soyut bir kavram değildir aksine insan yaşamının her anında anla yaşar. Çoğu kişi sürekli sürekli şikayet ettiği bir akışkanlık döngüsü içindedir. Değiştirme şansı olmasına rağmen bir çıkar yol aramaz ama. Bizler deneyerek, bir şeylere girişerek tecrübe ederek, risk alarak kendimizi oluştururuz. Değiştirmek zor geliyorsa şikayet etmeyi bırakabiliriz.

Her iki durumda da daha mutlu anlar birikir hikayemizde. Önemli olan da bu mutlu bir yaşanmışlık kalması. Geçen zamanı değiştiremeyeceğimize göre a'na odaklanalım bugünü nasıl daha güzel yapabiliriz bir bakalım amaları da kenara bırakalım bir de bunu deneyelim ne kaybederiz ki ;)