Bir canlıyı hayata getirmek müşkül meşakkatler gerektirirken-  kimse başına gelecek sorumlulukların farkında olamıyor.        Sen saf salak- iki bacağından tutulup popona iki şaplak yediğinde- neye uğradığının farkında olmadan dünyaya gelerek bir çok kişiye ilk etapta mutluluk hissettirirken- sonrasın da herkesin rutin ve kendince bir düzeni olduğunu bilmeden- bütün bu alışıla gelmiş olağanlığı alt üst ediyorsun.

Olur olmaz zamanda için sıkılıyor- ağlıyor- zırlıyorsun. Seni hayata getirmeye vesile olan  canlıları kimi zaman uykusundan ediyorsun kimi zaman hayatın içine sıçıyor hoş ortama kötü kokular saçıp insanları canından bezdiriyorsun. Oysa ki sen oraya buraya dokunurken - tehlikeli hareket ve tavırlarda bulunurken  hatta saçma sapan sorular sorup insanların kafasını ütülerken- senden onlarcasına hayat verebilecek canlıları düşündürüp senden sonraki müşkül durumları hesaplamalarına sebep oluyorsun. (İroni) Bilmiyor musun?  Ebeveynlerin daha henüz tecrübesiz ve cahiller. Onlar bu değerli sıfatları senin sayende ediniyorlar. Sen varsın diye anne olmuş bir kadın düşün-  kendini senin aracılığınla çok değerli hissediyor.  Sen müşkül durumdan ortaya çıkınca- baba sayende bir rol ediniyor. Daha ağır başlı daha olgun bir tavır sergiliyor. Sayende bir veya birkaç kişi  amca- hala- teyze- dayı- dede- nine oluyor. Müşkül meşakkatler sonucu sen gözlerini açtığında oluyor herşey.     

 Evet sen herkese bir sorumluluk yüklüyorsun. İnsanların kendi öz benliklerini ele geçirip onları sömürüp yeni şekiller veriyorsun. Bu süreçte tabi senin de kobay tavşanları gibi biraz mağdur olduğun doğrudur. Nede olsa bu ilk tecrübe ilk sorumluluk ilk çocuk. Bunca sıfatları bir bedene tek başına yüklersen ister istemez hoşuna gitmesede sonuçlarına katlanmak zorunda olduğun durumlar meydana gelecek. Ama hiç endişe etmemelisin. Senden sonra müşkül meşakkatler sonucu dünyaya gelecek canlıların- daha tecrübeli kişiler tarafından bakılıp eğitilmelerine- daha iyi olanaklar sağlanmasına- geçmiş hatalardan ders alınarak yeni canlıların daha huzurlu daha temiz bir bilinçaltına sahip olmasına ve daha saymakla bitiremiyeceğimiz faydalara sebebiyet verdiğin için senin de bu hayattaki rolün oldukça fazla önemli  ve değerli.

Aslında daha bilinçli bir toplum ve bireyler yetiştirmek evin ilk çocuklarının kendilerini feda etmelerini gerektirmez. Bunun için sosyal devletlerin belirli periyotlarla- insanların bu eğitimleri almalarını zorunlu hale getirip- ehliyet sahibi olmalarını sağlamak- evin ilk çocuklarını  veya bir  kesimi- daha dünyaya gelmeden topluma kazandırmaları anlamına gelir. Bu konu hakkında net bir bilgim yok fakat araştırılırsa eğer; hayatın bir ucundan tutamayıp-  gerek aileye gerek topluma gerek ülkeye zararlı davranışlarda bulunan kişilerin genellikle evin ilk çocukları olduğu ortaya çıkacaktır.

Tabi ki bu düşüncem ne derce doğrudur bilmiyorum. Ama bilinçaltımızın anne karnından başlayıp 5 ile 6  yaş aralığında oluştuğunu biliyorsak- bu konuda aslında  çok fazla yanılmadığım ortaya çıkacaktır.

Sonuç olarak eğitimin  her yönde gerekli olduğunu-  ülke ve insanlığın refaha ulaşmalarının tek yolunun eğitim""" eğitim""" eğitim""" olduğunu üzerine basa basa  haykıralım.    Her evin ilk çocuğuna kucak dolusu sevgi ve saygılarımı yolluyorum. Siz bu toplumu eğitirken kendini feda eden  bireylersiniz. Sizleri çok seviyorum.